Een stapje verder…

Een traumatische jeugd waarbij de hechting tussen ouder en kind verstoord wordt, om wat voor reden dan ook, heeft vergaande gevolgen voor de rest van je leven. In de maatschappij wordt verwacht dat je op een bepaald moment volwassen bent, verstandige keuzen kunt maken en voor jezelf kunt zorgen. Helaas lukt dat vaak niet en raken jongeren ontheemd in onze wereld.

De groep 20 plussers die het niet redden in onze maatschappij en vastlopen wordt steeds groter; ‘wat is de zin van je leven, waarom krijg je het niet voor elkaar om je opleiding af te maken, waarom lukt het je niet om hechte en stabiele relaties aan te gaan…’ er loert daardoor eenzaamheid op de drempel van je leven…

Veel problemen zijn terug te voeren tot de basis van je bestaan; wanneer je vroege kindertijd niet veilig is geweest of je om een andere reden een ontwikkelingsachterstand hebt opgelopen kan je emotionele en sociale leven onstabiel zijn; met alle gevolgen van dien…

Frankrijk: Wanneer we met elkaar om de tafel zitten, in de schaduw van de prachtige oude Canadese Esdoorn merken we hoe onze gasten genieten van het feit dat er voor hen gezorgd wordt. Samen eten verbindt ons met elkaar net als samen werken, wandelen of muziek maken. De gesprekken komen vanzelf.

In therapie wordt er vaak van cliënten verwacht dat ze grote succesvolle stappen maken. Maar hoe fijn het is als je er gewoon mag zijn, erbij hoort en er voor je gezorgd word. Vanuit verbinding wordt het leven de moeite waard en durf je weer stappen te ondernemen

One step at a time….